Grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te nemen in de richting van je doel.

Baby-stapjes wel te verstaan. Het afwezig zijn via mijn blogs en als ik er dan eentje plaats is die ook niet van sprankelende energie heeft wel de indruk gewekt dat het niet zo goed gaat aan deze kant. Maar het is dan ook een periode van meer dan grote onrust, verlies, verdriet en grote zorgen

Volg het pad van jouw dromen, niet de snelweg van andermans verwachtingen

Het is een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. De reden, ik kan geen reden bedenken om überhaupt iets te doen. Het verdriet van het verliezen van pap en mam, nog wat onverwerkte zaken en nieuwe hobbels die op mijn (ons) pad komen krijgen geen plek. Ik wil wel! maar het lukt

I am not what happened to me. I am what I choose to become

Deze quote zit al een tijdje in mijn hoofd. Volgende week maandag moet ik naar de neuro-chirurg in het Elizabeth in Tilburg. Mijn medicijnen lijst is inmiddels telefonisch doorgenomen en tussen de regels door begreep ik van de dame aan de andere kant van de lijn dat de kans groot is dat er weer een

Zelfkennis is het begin van wijsheid

Ik ga het jaar afsluiten net zoals ik dat vorig jaar heb gedaan. Ik heb een collage gemaakt van foto’s die centraal hebben gestaan voor dit jaar. Ik had wel 5 collages kunnen maken maar het gaat om de essentie. Ik heb veel geleerd dit jaar. Veel verdriet gehad (en nog), hoofdstukken moeten afsluiten en

Als het leven hard voor je is, wees dan lief voor jezelf.

Jeetje waar moet ik beginnen. In het begin van deze week dacht ik, verwachte ik zelfs dat het een fantastische week zou worden. En toegegeven, het begin was geweldig. Ik heb de verjaardag van Robert al beschreven in mijn vorige blog. Het was een heerlijke dag. Ik heb het gezegd en ik zeg het nog

Thuis is waar liefde woont, herinneringen ontstaan en vrienden altijd welkom zijn.

Wauw, als één spreuk een alles omvattende is voor hoe mijn ouderlijk huis was is het deze wel. Er was geen avond dat er geen visite was. Vaak tot grote ergernis van mijzelf. Vaak had ik een hekel aan al die drukte. Ik werd er onrustig van. Dan is het des te vreemder dat ik

Even stilstaan leidt tot vooruitgang

Dit wordt mij citaat van vandaag en is zéér van toepasselijk. Terwijl ik dit bericht aan het typen ben heb ik even een moment van rust voor mezelf ingelast. Ik zit in mijn ouderlijk huis. Alleen!! Eerlijk. Zo voel ik me ook. Sterker nog, ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld. Wat een klote

Geef elke dag de kans om de mooiste van je leven te worden (Mark Twain)

Het is een super dag. Hij zit er nog niet op en ja ik weet dat er nog van alles kan gebeuren. Maar mijn dag kan niet meer stuk. En het gekke is niet om iets héél speciaals. Gewoon omdat het vandaag is. De dag begon héél vroeg. 05:00h Is voor de meeste van ons

Nu maar even ophouden met doorgaan.

Toen ik gisteravond naar bed ging was ik gesloopt. Het waren twee enorm emotionele en lichamelijk zware dagen geweest. Ik heb het de afgelopen tijd in mijn blog bijna overal over gehad maar één van de belangrijkste reden dat ik aan mijn blog ben begonnen is mijn chronische ongemakken. En dit worden er steeds meer.

Alles is moeilijk voordat het makkelijk wordt.

Deze wordt speciaal voor papa. Wat ben ik trots op hem. Vandaag is hij verhuisd naar het verzorgingshuis. Een moeilijke stap. Een stap die hij eigenlijk met mama het gepland te maken. Maar dat is hem niet gegeven. Soms zijn je kaarten nu eenmaal anders geschud. Vanmorgen was ik rond 10:30 bij papa, in zijn